கல்லற கல்லு புரண்டிச்சு
கல்வாரி இரத்தம் ஜெயிச்சிச்சு
கட்டுக் கதைகள் ஒழிஞ்சிச்சு
கர்த்தரின் மகிமை தெரிஞ்சிச்சு
மகிழ்வோம் மானிடரே
மலர்ந்தது இன்று பரலோகம்
மறுபடி பிறந்தவர்க்கே
மனம் இன்னும் மாறலையோ ?
மகிமையின் தேவனுக்காய் ஏங்கலையோ?
மழலை போல் நாமும் மாறிடுவோம்!
மாறாத மகிமைக்குள் பிரவேசிப்போம்!
மரணம் அவர் முன் தோத்திச்சு
மன்னனின் காவலும் அழிஞ்சிச்சு
மாற்றான் சதிகளும் தொலஞ்சிச்சு
மன்னாதி மன்னரின் மாட்சிமையெங்கும் ஒளிர்ந்திடிச்சு
பாவ மன்னிப்பும் கிடச்சிச்சு
பரலோகப் பாதை தெரிஞ்சிச்சு
புதுக் கட்டளை ஒன்று பிறந்திச்சு
பிறரை நேசிக்குமுள்ளமும் மலர்ந்திச்சு
Kallara kallu purandichu
Kalvaari raththam jeichichu
Kattuk kathaigal olinjichu
Kartharin magimai therinjichu
Magizhvom maanidare
Malarnthathu indru paralogam
Marupadi piranthavarkea
Manam innum maaralaiyo
Magimayin devanukkaai Yeangalayo
Mazhalai pol naamum maariduvom
Maaraatha magimaikkul pravaesippom
Maranam avar mun thoththichu
Mannanin kaavalum azhinjichu
Maatraan sathigalum tholanjichu
Mannaathi mannarin maatchimai engum olirnthidichu
Paava mannipum kidachichu
Paraloga paathai therinjichu
Puthu kattalai ondru piranthichu
Pirarai nesikkumullamum malarnthichu