ஜீவ தயாபரனே ஏகதிரித்துவனே
மேகமணாளனே துங்கமெய்தேவனே
வாரும் வாரும் என்னுள்ளில் வாரும்
தாரும் தாரும் ஜீவ ஆவி தாரும்
சோர்வான் சமயங்களில் என்
தளர்வான நேரங்களில்
மலரான உந்தன் பாதம்
அமர்ந்து நான் அழுதிடுவேன்
தூற்றிடும் மனிதர்களின்
சாத்தானின் தந்திரங்கள்
சகித்திட பெலன் தாரும்
பொருத்திட கிருபை செய்யும்
சாவின் துக்கங்களில்
மரணத்தின் பள்ளங்களில் நீர்
என்னோடு இருந்தீரானால் எந்த
ஆபத்தும் வந்திடுமோ
உடைந்த நேரங்களில்
உள்ளத்தின் சோர்வுகளில்
ஆற்றிடும் என் பாதமே
தேற்றிட வாருமைய்யா
Jiva thayaparane eekathiriththuvane
mekamanalane thungkameythevane
varum varum ennullil varum
tharum tharum jiva aavi tharum
sorvan samayangkalil en
thalarvana nerangkalil
malarana unthan patham
amarnthu nan azhuthituven
thurritum manitharkalin
saththanin thanthirangkal
sakiththita pelan tharum
poruththita kirupai seyyum
savin thukkangkalil
maranaththin pallangkalil nir
ennotu irunthiranal entha
aapaththum vanthitumo
utaintha nerangkalil
ullaththin sorvukalil
aarritum en pathame
therrita varumaiyya