கல்வாரி மலையிலே என்
கர்த்தா உம் வேதனை
கண்ணீர் பெருகிடுதே கல்
நெஞ்சமும் உருகிடுதே
முப்பது வெள்ளியின் மோகமும் யூதாஸ்
முத்தத்தால் உம்மை விற்கலாகுமோ
வஞ்சகனாய் நண்பன் மாறிவிட்டான்
வலியவர்க்கே உம்மை காட்டித்தந்தான்
இரக்கமில்லாதவர் தேடி வந்தார்
இதயம் இல்லாதவர் பிடித்துச்சென்றார்
இரத்தம் நதி போல் பாயுதய்யா
என் இதயம் தனலாய் வேகுதய்யா
உத்தமர் உடலும் துடிக்குதய்யா அங்கு
உளுத்தவர் உள்ளமும் களிக்குதய்யா
எத்தர்கள் நெஞ்சினில் இரக்கமில்லை அதை
நித்தமும் நினைக்கையில் உறக்கமில்லை
ஆணி உம் மேனியில் பாயலாமோ உம்
அங்கமெல்லாம் காயம் ஆகலாமோ
தாகத்தால் நீரும் தவிக்கலாமோ குடிக்க
காடியை கொடியவன் கொடுக்கலாமோ
சிலுவையில் நீர் பட்ட பாடுகளை இன்றும்
சிந்தித்தால் என் உள்ளம் துடிக்குதய்யா
kalvari malaiyile en
karththa um vethanai
kannir perukituthe kal
nenysamum urukituthe
muppathu velliyin mokamum yuthas
muththaththal ummai virkalakumo
vanysakanay nanpan marivittan
valiyavarkke ummai kattiththanthan
irakkamillathavar theti vanthar
ithayam illathavar pitiththussenra
iraththam nathi pol payuthayya
en ithayam thanalay vekuthayya
uththamar utalum thutikkuthayya angku
uluththavar ullamum kalikkuthayya
eththarkal nenysinil irakkamillai athai
niththamum ninaikkaiyil urakkamillai
aani um meniyil payalamo um
angkamellam kayam aakalamo
thakaththal nirum thavikkalamo kutikka
katiyai kotiyavan kotukkalamo
siluvaiyil nir patta patukalai inrum
sinthiththal en ullam thutikkuthayya