மகனே என்றழைத்து
மறுவாழ்வு உனக்கு தந்த
அன்பு மாதேவன்
இயேசுவை நீ மறவாதே
பாவத்தில் நீ உழன்று
பரிதவிக்கும் நேரத்திலே
பகல் வேஷம் மாந்தரெல்லாம்
பார்த்து உன்னை நகைக்கையிலே
பட்ட மரம் போல நீயும்
கெட்டழியும் வேளையிலே
வியாதி படுக்கையிலே
வேதனையால் துடிக்கையிலே
விந்தையான உலக சொந்தம்
வெறுத்துன்னை ஒதுக்கையிலே
மருத்துவர் கணித்து சொன்ன
மரணம் வரும் வேளையிலே
வறுமையில் நீ வாடி
வருந்திடும் வேளையிலே
வாய் பேச்சு வள்ளலெல்லாம்
வசை மாறி பொழிகையிலே
வாழ்ந்தது போதும் என்று
சாக போகும் வேளையிலே
makane enrazhaiththu
maruvazhvu unakku thantha
anpu mathevan
iyesuvai ni maravathe
pavaththil ni uzhanru
parithavikkum neraththile
pakal vesham mantharellam
parththu unnai nakaikkaiyile
patta maram pola niyum
kettazhiyum velaiyile
viyathi patukkaiyile
vethanaiyal thutikkaiyile
vinthaiyana ulaka sontham
veruththunnai othukkaiyile
maruththuvar kaniththu sonna
maranam varum velaiyile
varumaiyil ni vati
varunthitum velaiyile
vay pessu vallalellam
vasai mari pozhikaiyile
vazhnthathu pothum enru
saka pokum velaiyile